P.T. Barnum (1810-1890) był jednym z pierwszy Amerykańskich milionerów i jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci ówczesnego czasu. Stworzył wielkie imperium biznesowe, stał się sławny i jeszcze pomógł swoim pracownikom stać się bogatymi. Tego wszystkiego dokonał podczas wojny domowej w USA, klęski głodu, niewolnictwa, rozruchów politycznych i ekonomicznego kryzysu. Był znanym mówcą, showmanem, autorem wielu bestsellerów, politykiem, inwestorem, przedsiębiorcą i geniuszem marketingu. Mówi się także o nim jako o ojcu nowoczesnej reklamy.
W 1880 roku, w książce "Sztuka zdobywania pieniędzy" (The Art of Money-Getting), Barnum ujawnił światu swoje sekrety na temat pomnażania pieniędzy. Zawierały one porady na temat biznesu, osobistej efektywności, planowania oraz zarządzania nawet najskromniejszymi finansami.
Barnum, w odróżnieniu od wielu „nauczycieli sukcesu”, sam był milionerem i doszedł do swojego majątku własną pracą. To właśnie doświadczenie zarabiania pieniędzy, od pierwszego dolara do milionów, pozwoliło mu dogłębnie poznać zasady zdobywania bogactwa.
Jeśli nie znasz tych zasad, to czeka Cię długa i ciężka droga, żeby być bogatym, a może nawet nigdy Ci się to nie uda. Paradoksalnie, nawet jeśli wygrasz w Totolotka, to i tak nie będziesz w stanie utrzymać przy sobie tych pieniędzy bez poznania zasad bogactwa.
Śmiało można powiedzieć, że P.T. Barnum (chociaż nieświadomie) stał się jednym z pierwszych wielkich i mających wpływ na tysiące ludzi nauczycieli sukcesu i finansowego bogactwa.
Co inni mówią o Barnumie?
Joe Vitale, autor „Hipnotycznego Marketingu” - jednego z największych bestsellerów, jakie kiedykolwiek zostały wydane w naszym wydawnictwie, należy do zwolenników nauki P.T. Barnuma. Napisał nawet o jego sposobach działania książkę: „Co minutę rodzi się klient” - tak wielki wpływ na jego sukces miał Barnum.
Poza tym wielu biznesmenów i trenerów sukcesu (m.in. Kevin Hogan, autor „Psychologii Perswazji") powołuje się na sposoby działania Barnuma i obficie korzysta z jego uniwersalnych zasad osiągania sukcesu (np. dotyczących zarządzania czasem czy traktowania innych ludzi).
